Meander to skomplikowany i często trudny do zrozumienia bieg wydarzeń lub czyichś myśli. To także magiczny piktogram „chmury i gromu”, który miał zaklinać deszcz aby spadł i przyniósł urodzaj. Symbolika wzoru wiąże się z wyobrażeniem nieskończoności i wieczności.

„Meander” projektu Tańce Snu to śpiewy bez tekstu, wykorzystujące raczej onomatopeiczne właściwości głosek i sylab, także niezwykłe brzmienia i barwy, w warstwie muzycznej zarazem proste, podskórne i naturalne. Jakby były doskonale znanym językiem, z którym człowiek się rodzi.

„Meander” to rodzaj improwizacji, której celem było poszukiwanie. Zaowocowało ożywieniem każdej frazy mikroskopijnymi poruszeniami dynamiki i agogiki, nadającej każdemu muzycznemu zdaniu sens, kierunek i niewysławialną treść.

A.D.2018, Zoharum