Frank Zappa miał i ma rację: “głupoty jest więcej niż wodoru”. To stwierdzenie dotyczy zarówno muzyków / celebrytów generujących mity jak i osób które w nie wierzą.
“Choć część historii, które przeczytacie w Mitach Rock and Rolla, to nieżyczliwe, mało duszne plotki i pomówienia, większość z nich ludzie do dziś opowiadają sobie ze śmiechem lub podziwem. Niezależnie od tego, czy są prawdziwe, czy nie, kilka z nich utarło nosa rozbestwionym, zapatrzonym w siebie gwiazdom i pokazało fanom, że ich idole to też ludzie z krwi i kości. Każdy, kto chce zdobyć sławę – muzyk, aktor, polityk i sportowiec – musi nauczyć się dystansu i śmiać się z samego siebie. Życie celebryty przypomina cyrk z masą rozmaitych atrakcji”.
Autorzy zebrali 57 opowieści i starali się zweryfikować ich prawdziwość, często pytając u źródła. Większość z nich to ewidentne wymysły, kłamstwa, które powtarzano tak często, że do dziś powracają i wiele osób nadal uważa je za prawdę. W wielu jest jednak jakieś tam (nawet najmniejsze) ziarno prawdy, choć “mitologiczna nadbudowa” sprawiła, że zostały drastycznie ubarwione.
Dla osób zaznajomionych z szeroko pojętą popkulturą, książka odkryciem nie będzie. Autorzy przesadnie nie szokują, ale dobór niektórych mitów jest tendencyjny.
Mity Rock And Rolla. Cała prawda o najsłynniejszych (i okrytych niesławą) wyskokach największych gwiazd rocka. Daniel Durchholz, Gary Graff. Burda Publishing Polska. 2014